
ඉන්දුනීසියාව, තායිලන්තය සහ මලයාසියාව යන ආසියාතික රටවල් තුනකට දැඩි ලෙස බලපෑ ගංවතුර හා නායයෑම් වලින් මේ වන විට පුද්ගලයින් හාස්කම් 1150 කට අධික සංඛ්යාවක් මිය ගොස් ඇති බව විදේශ මාධ්ය වාර්තා කරයි. මෙම විනාශකාරී ස්වභාවික ආපදාවලින් වැඩිම පීඩාව උසුලා ඇත්තේ ඉන්දුනීසියාවයි. විශේෂයෙන්ම එරට සුමාත්රා දූපත ආශ්රිත ප්රදේශවල ඇති වූ ගංවතුර හා ගල් පර වැටීම් හේතුවෙන් පුද්ගලයින් 750 කට අධික පිරිසක් මිය ගොස් තවත් පුද්ගලයන් 450 කට වැඩි සංඛ්යාවක් අතුරුදහන් වී ඇත. මෙම අතුරුදන් වූවන්ගේ ජීවිත ගැන වැඩි කනස්සල්ලක් පවතින අතර, බේරාගැනීමේ කටයුතු දිගටම සිදුවෙමින් පවතී. මෙම ආපදා පැමිණියේ දේශගුණික විපර්යාස හේතුවෙන් ඇති වූ දැඩි වර්ෂාපතනය නිසාය. අසාමාන්ය ලෙස වැසි ඇද හැලීම හේතුවෙන් ගංගා ඉවුරු ඉක්මවා ගලා බැස ගොඩබිම් ගිල්වා දැමීමත්, කඳු බෑවුම්වල ගල් පර වැටීම් සිදුවීමත් මෙම විශාල විනාශයට හේතු වී ඇත. ගම්මාන, නගර, කෘෂිකාර්මික බිම් සහ පාලම් හා මාර්ග ජලයට ගිලී ගොස් ඇති අතර, ගංවතුරින් පීඩාවට පත් වූවන් තාවකාලික නවාතැන් පහසුකම්වල රඳවා තබා ඇත. මෙම රටවල් තුනේම ආණ්ඩු බේරාගැනීමේ මෙහෙයුම්වල නිරත වී ඇති නමුත්, දුෂ්කර භූමි ලක්ෂණ හා අඛණ්ඩව දෘශ්යතාවයට බාධා කරන කාලගුණික තත්ත්වය හේතුවෙන් කටයුතු කරුවන්ට අභියෝගයට මුහුණ දීමට සිදුවෙයි. මෙම ආපදාවලින් සිදු වූ මානුෂික හා ආර්ථික හානිය ඉමහත් ය. මිය ගිය සංඛ්යාව ඉහළ යාමේ අවදානමක් පවතින අතර, අතුරුදන් වූවන් සොයා ගැනීමේ කටයුතු තවමත් පවතී. ගංවතුරින් විනාශ වූ නිවාස, ගොඩනැගිලි, යටිතල පහසුකම් සහ කෘෂිකර්මාන්තය නිසා දිගු කාලීන ආර්ථික බලපෑම් ඇති වීම නොවැළැක්විය හැකිය. මෙම කලාපයේ රටවල් බහුලව සිදු වන ස්වභාවික ආපදා සඳහා ප්රතිරෝධී හා කළමනාකරණ ක්රම ගොඩනැගීමේ අවශ්යතාවය මෙමගින් නැවතත් අවධාරණය වේ. අන්තර්ජාතික සහයෝගීතාවය හා සහන කටයුතු ද අවශ්ය වන මෙම තත්ත්වය තුළ, ආපදාවලට ගොදුරු වූ පවුල්වලට අවශ්ය මානුෂික ආධාර ලබා දීමට පියවර ගෙන ඇත.
